Co czeka w projekcie

Przekazanie wiedzy na temat wypracowanego modelu poprzez prowadzenie szkoleń dla przedstawicieli społeczności lokalnej oraz promocja narzędzi powstałych w wyniku realizacji projektu

1. Dwudniowe warsztaty dla 80 osób (realizowane w 4 grupach) z zapewnionym noclegiem, posiłkiem, bufetem kawowym oraz refundacją kosztów dojazdu dla uczestników. Podczas warsztatów uczestnikom zostanie przekazana umiejętność: – opracowania w sposób partycypacyjny Raportu o stanie gminy – propozycje zmian systemu zarządzania gminą pozwalające efektywnie opracowywać Raport.

 2. Konferencja kończąca projekt podczas której zostaną zaprezentowane rezultaty działań projektowych.

3. Opracowanie Podręcznika opisującego sposób zarządzania JST w oparciu dane ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania narzędzi partycypacji.

 Opracowano w ramach projektu

– Podręcznik Ocena jakości dokumentów strategicznych jednostek samorządu terytorialnego.

– Poradnik opracowania modelowego wzoru raportu o stanie gminy wraz z partycypacyjną metodologią jego opracowania.

Aplikacja informatyczna do przygotowywania  raportu: Generator raportów o stanie gminy.

 Z życia organizacji

Projekt wystąpienia Związku Samorządów Polskich do Ministerstwa Klimatu

Minister Klimatu

Michał Kurtyka

Dotyczy:  podjęcia działań w zakresie zmian przepisów dotyczących organów właściwych do wydawania decyzji o odstrzale i odłowie redukcyjnym, na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy  z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz.U. z 2018 r., poz. 2033 ze zm.) oraz finansowania wykonania tych zadań, w przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę.

Stan obecny:

            Zgodnie z art. 45 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie, w przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę, starosta wydaje decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym.

Obowiązujące przepisy Prawa łowieckiego nie rozstrzygają jednoznacznie o charakterze tego zadania (własne, czy rządowe) oraz o tym, z jakich środków powinno być ono finansowane (z budżetu powiatu, czy z budżetu państwa).

W celu wyeliminowana wątpliwości w tym zakresie niezbędne jest doprecyzowanie lub zmiana obowiązujących przepisów Prawa łowieckiego.

Brak jednoznacznej regulacji określających działania właściwych organów poza przypadkami wymienionymi w art. 45 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie, w szczególności w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia mieszkańców albo szczególnego zagrożenia mienia (innego niż obiekty produkcyjne i użyteczności publicznej), powoduje wątpliwości co do kompetencji poszczególnych organów i podstaw prawnych ich działania. Art. 7 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia  i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Jest to przepis posługujący się szerokim pojęciem bezpieczeństwa obywateli, wymagający doprecyzowania
 w Prawie łowieckim.

Obecna procedura wydawania decyzji o odłowie lub odstrzale redukcyjnym przewiduje, że decyzja taka może być wydana przez starostę „w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim”, przy czym obowiązujące przepisy nie precyzują zakresu tego porozumienia  i w praktyce sprowadza się to do sprawnego wydawania opinii Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Nie jest również określony termin zajęcia stanowiska przez Polski Związek Łowiecki.

Pożądane efekty:

Zadania wykonywane przez starostę (art. 45 ust. 3) lub organ gminy, na podstawie ustawy  Prawo łowieckie, powinny być finansowane ze środków Skarbu Państwa, jako zadanie zlecone  z zakresu administracji rządowej, gdyż zgodnie z art. 2 ustawy Prawo łowieckie, zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa.

Niezbędne jest określenie przepisów umożliwiających wykonanie efektywnych działań w przypadkach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia mieszkańców, poprzez dodanie przepisu mówiącego o tym, że: w przypadkach zagrożenia zdrowia lub życia mieszkańców, albo w szczególnym przypadku zagrożenia mienia, decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta, po zasięgnięciu opinii Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Ww. decyzja powinna być wydana niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia zdarzenia. Opinia Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego powinna być wydana niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od daty wpływu wniosku.

            Ponadto w celu umożliwienia skutecznego prowadzenia ww. działań należy również dostosować przepisy dotyczące możliwości wykonywania odstrzałów redukcyjnych (w stanie wyższej konieczności) na terenach miejskich, w zakresie odpowiedniej odległości od zabudowań mieszkalnych. Obecnie obowiązujące przepisy art. 42aa pkt 13 oraz art. 51 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy Prawo łowieckie przewidują, że odległość ta nie może być mniejsza niż 150 m.
 Z przyczyn obiektywnych, na terenach zurbanizowanych miast, trudno jest znaleźć miejsca, gdzie odległości od zabudowań mieszkalnych jest większa niż 150 m.

Uzasadnienie

            W związku z faktem wzrostu ilości dzików bytujących i wyprowadzających kolejne pokolenia (kolejne mioty) w terenach wyłączonych ustawowo z gospodarki łowieckiej,
tj. w terenach zabudowanych i w terenach miejskich powiatu wołomińskiego wzrasta przekonanie wśród mieszkańców o spadku poczucia bezpieczeństwa. To poczucie, w związku
 z cyklicznym lub stałym bytowaniu dzików w obszarach zurbanizowanych poszczególnych miejscowości dodatkowo potęguje fakt braku ustawowo sprawnych instrumentów, pozwalających na podejmowanie przez wskazane w ustawie Prawo łowieckie organy, szybkich reakcji (tak oczekiwanych społeczne), ukierunkowanych na przeciwdziałanie możliwości wystąpienia zagrożeń.

            W przypadku stałego przebywania zwierząt łownych na terenach zabudowanych można zastosować normę prawną zawartą w art. 45 ust. 3 Prawa łowieckiego, mówiącą o możliwości odłowu lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny (podjęcie decyzji w tym zakresie należy do kompetencji starosty i jest doraźnym działaniem zaradczym, mającym za cel eliminację powyższych zagrożeń).

            W związku z lukami prawnymi i kompetencyjnymi poszczególnych organów administracji lokalnej, które mogłyby uczestniczyć bezpośrednio w ograniczaniu zagrożeń wynikających z bytowania dzików w obszarach miejskich, obowiązujący stan prawny nie pozwala w pełni na prowadzenie prawnie dozwolonych działań. W związku z tym wolnożyjące zwierzęta łowne, grasujące po ulicach miast (poza obszarem obwodu łowieckiego) niszczą infrastrukturę, są natarczywe i wywołują strach u osób spotykających je na swej drodze, a poszczególne samorządy nie mają ustawowych instrumentów prawno-finansowych do zapewnienia bezpieczeństwa i porządku w terenach zurbanizowanych.

Podejmowane dotychczas przez gminy, starostwo i koła łowieckie, różnorodne działania edukacyjne i zapobiegawcze podnoszą świadomość mieszkańców w zakresie zachowania się wobec dzikich zwierząt, zakazu ich dokarmiania, wyrzucania odpadków spożywczych itp. Starostwo Powiatowe w Wołominie prowadzi akcję informacyjną w postaci pogadanek  i prezentacji, którą objęto już ponad 30 placówek oraz 2500 uczestników. Urzędy Miast i Gmin rozlokowały preparaty odstraszające dziki w miejscach przez nie odwiedzanych, opublikowały plakaty i ulotki, a także poradniki na swoich stronach internetowych. Koła łowieckie wspierają centrum zarządzania kryzysowego w zakresie wypłaszania dzików i innych dzikich zwierząt
 z terenów zurbanizowanych.

            Brak dyspozycji właściwego przepisu prawa materialnego nie pozwala również administracji gminnej na ponoszenie wydatków na likwidację występujących zagrożeń.
 Tym samym poszczególne gminy powiatu wołomińskiego występują z wnioskami do Starosty Wołomińskiego o wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego, w trybie art. 45 ust. 3 ustawy  z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2018 r., poz. 2033 ze zm.), z jednoczesnym oczekiwaniem sfinansowania zakresu działań wskazanych w decyzjach wydanych przez Starostę.

            Jednocześnie Regionalna Izba Obrachunkowa w Warszawie uchwałą z dnia 05.08.2019 r. orzekła o nieważności uchwały Zarządu Powiatu Wołomińskiego w części dotyczącej sfinansowania wydatków na wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego dzików wskazując, że zadanie to, jako zadanie z zakresu administracji rządowej powinno być sfinansowane  z budżetu wojewody.

            Z kolei Wojewoda Mazowiecki zajął stanowisko, w którym wskazuje, że jest to zadanie starosty, który powinien zapewnić środki własne na jego realizację.

            Brak w ww. przepisie wspomnianej wcześniej ustawowej delegacji materialnej czyni  tą regulację sprzeczną z innymi przepisami prawa, a w szczególności nie uprawnia powiatów do finansowania tych działań. Rozbieżność ta wynika ze stanowisk poszczególnych organów oceniających zwłaszcza zasadność finansowania. Zgodnie z interpretacjami Ministerstwa Środowiska starosta realizuje to zadanie jako zadanie własne ze środków własnych, natomiast RIO ocenia ten wydatek jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej i działanie w jej interpretacji jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Brak konkretnych delegacji czyni powyższy przepis martwym i w naszej ocenie wymaga przeprowadzenia odpowiednich zmian legislacyjnych.

W związku z lukami prawnymi, dotyczącymi organu wydającego decyzję, ponoszenia kosztów związanych ze skuteczną realizacją odstrzałów redukcyjnych wynikających z narastającego zagrożenia migracji dzikich zwierząt (szczególnie dzików) w tereny zurbanizowane, istnieją również utrudnienia w skutecznym zwalczaniu ASF (afrykańskiego pomoru świń),  wynikające z nieprecyzyjnych i niejasnych przepisów zawartych w ustawach:
o samorządzie gminnym – art. 7 ust. 1 pkt 14 oraz powiatowym i wojewódzkim, w ustawie
o ochronie zwierząt – art. 33 ust. 2 oraz wynikających z ustawy Prawo łowieckie – art. 42 aa pkt 13 w związku z art. 45 ust. 3 i art. 11 ust. 3; ustawy o ochronie zwierząt – art. 33 a ust. 1;   ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557). Niezbędnym jest w ustawie Prawo łowieckie dodanie w art. 45 ust. 5 – zapisu w brzmieniu: w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia mieszkańców decyzję wydaje Prezydent Miasta, Burmistrz, Wójt po zasięgnięciu opinii właściwego ZO PZŁ (jeżeli następuje zagrożenie zdrowia lub życia ludzi, procedura wydania decyzji o odłowie lub odstrzale redukcyjnym nie może trwać 30 lub więcej dni powinna być wydana i realizowana niezwłocznie). Wynika to z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.). Również w ustawie Prawo łowieckie w art. 45 powinno być doprecyzowane, że koszty związane z wykonaniem decyzji o odłowie lub odstrzale redukcyjnym ponosi wojewoda (zmiany dotyczące ponoszenia kosztów wykonania decyzji powinny by wprowadzone również w aktach prawnych dotyczących podmiotów wydających decyzję.)

Z uwagi na zurbanizowanie terenów miejscowości, w przypadku wydania decyzji o odstrzale redukcyjnym lub odstrzale sanitarnym (jako działanie w stanie wyższej konieczności), w ustawie  Prawo łowieckie – w art. 42 aa pkt 13 dodać: „z wyjątkiem odstrzałów redukcyjnych lub sanitarnych, które mogą być wykonywane w odległości nie mniejszej niż 50 metrów od zabudowań z zachowaniem szczególnych środków bezpieczeństwa.

Projekt wystąpienia Związku Samorządów Polskich do Ministerstwa Klimatu

Minister Klimatu

Michał Kurtyka

Dotyczy:  podjęcia działań w zakresie zmian przepisów dotyczących organów właściwych do wydawania decyzji o odstrzale i odłowie redukcyjnym, na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy
 z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz.U. z 2018 r., poz. 2033 ze zm.) oraz finansowania wykonania tych zadań, w przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę.

Stan obecny:

            Zgodnie z art. 45 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie, w przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych i użyteczności publicznej przez zwierzynę, starosta wydaje decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym.

Obowiązujące przepisy Prawa łowieckiego nie rozstrzygają jednoznacznie o charakterze tego zadania (własne, czy rządowe) oraz o tym, z jakich środków powinno być ono finansowane (z budżetu powiatu, czy z budżetu państwa).

W celu wyeliminowana wątpliwości w tym zakresie niezbędne jest doprecyzowanie lub zmiana obowiązujących przepisów Prawa łowieckiego.

Brak jednoznacznej regulacji określających działania właściwych organów poza przypadkami wymienionymi w art. 45 ust. 3 ustawy Prawo łowieckie, w szczególności w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia mieszkańców albo szczególnego zagrożenia mienia (innego niż obiekty produkcyjne i użyteczności publicznej), powoduje wątpliwości co do kompetencji poszczególnych organów i podstaw prawnych ich działania. Art. 7 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego. Jest to przepis posługujący się szerokim pojęciem bezpieczeństwa obywateli, wymagający doprecyzowania
 w Prawie łowieckim.

Obecna procedura wydawania decyzji o odłowie lub odstrzale redukcyjnym przewiduje, że decyzja taka może być wydana przez starostę „w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim”, przy czym obowiązujące przepisy nie precyzują zakresu tego porozumienia  i w praktyce sprowadza się to do sprawnego wydawania opinii Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Nie jest również określony termin zajęcia stanowiska przez Polski Związek Łowiecki.

Pożądane efekty:

Zadania wykonywane przez starostę (art. 45 ust. 3) lub organ gminy, na podstawie ustawy  Prawo łowieckie, powinny być finansowane ze środków Skarbu Państwa, jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej, gdyż zgodnie z art. 2 ustawy Prawo łowieckie, zwierzęta łowne w stanie wolnym, jako dobro ogólnonarodowe, stanowią własność Skarbu Państwa.

Niezbędne jest określenie przepisów umożliwiających wykonanie efektywnych działań w przypadkach zagrożenia zdrowia, życia lub mienia mieszkańców, poprzez dodanie przepisu mówiącego o tym, że: w przypadkach zagrożenia zdrowia lub życia mieszkańców, albo w szczególnym przypadku zagrożenia mienia, decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym wydaje wójt, burmistrz, prezydent miasta, po zasięgnięciu opinii Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego. Ww. decyzja powinna być wydana niezwłocznie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia zgłoszenia zdarzenia. Opinia Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego powinna być wydana niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od daty wpływu wniosku.

            Ponadto w celu umożliwienia skutecznego prowadzenia ww. działań należy również dostosować przepisy dotyczące możliwości wykonywania odstrzałów redukcyjnych (w stanie wyższej konieczności) na terenach miejskich, w zakresie odpowiedniej odległości od zabudowań mieszkalnych. Obecnie obowiązujące przepisy art. 42aa pkt 13 oraz art. 51 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy Prawo łowieckie przewidują, że odległość ta nie może być mniejsza niż 150 m.
 Z przyczyn obiektywnych, na terenach zurbanizowanych miast, trudno jest znaleźć miejsca, gdzie odległości od zabudowań mieszkalnych jest większa niż 150 m.

Uzasadnienie

            W związku z faktem wzrostu ilości dzików bytujących i wyprowadzających kolejne pokolenia (kolejne mioty) w terenach wyłączonych ustawowo z gospodarki łowieckiej,
tj. w terenach zabudowanych i w terenach miejskich powiatu wołomińskiego wzrasta przekonanie wśród mieszkańców o spadku poczucia bezpieczeństwa. To poczucie, w związku  z cyklicznym lub stałym bytowaniu dzików w obszarach zurbanizowanych poszczególnych miejscowości dodatkowo potęguje fakt braku ustawowo sprawnych instrumentów, pozwalających na podejmowanie przez wskazane w ustawie Prawo łowieckie organy, szybkich reakcji (tak oczekiwanych społeczne), ukierunkowanych na przeciwdziałanie możliwości wystąpienia zagrożeń.

            W przypadku stałego przebywania zwierząt łownych na terenach zabudowanych można zastosować normę prawną zawartą w art. 45 ust. 3 Prawa łowieckiego, mówiącą o możliwości odłowu lub odstrzału redukcyjnego zwierzyny (podjęcie decyzji w tym zakresie należy do kompetencji starosty i jest doraźnym działaniem zaradczym, mającym za cel eliminację powyższych zagrożeń).

            W związku z lukami prawnymi i kompetencyjnymi poszczególnych organów administracji lokalnej, które mogłyby uczestniczyć bezpośrednio w ograniczaniu zagrożeń wynikających z bytowania dzików w obszarach miejskich, obowiązujący stan prawny nie pozwala w pełni na prowadzenie prawnie dozwolonych działań. W związku z tym wolnożyjące zwierzęta łowne, grasujące po ulicach miast (poza obszarem obwodu łowieckiego) niszczą infrastrukturę, są natarczywe i wywołują strach u osób spotykających je na swej drodze, a poszczególne samorządy nie mają ustawowych instrumentów prawno-finansowych do zapewnienia bezpieczeństwa i porządku w terenach zurbanizowanych.

Podejmowane dotychczas przez gminy, starostwo i koła łowieckie, różnorodne działania edukacyjne i zapobiegawcze podnoszą świadomość mieszkańców w zakresie zachowania się wobec dzikich zwierząt, zakazu ich dokarmiania, wyrzucania odpadków spożywczych itp. Starostwo Powiatowe w Wołominie prowadzi akcję informacyjną w postaci pogadanek i prezentacji, którą objęto już ponad 30 placówek oraz 2500 uczestników. Urzędy Miast i Gmin rozlokowały preparaty odstraszające dziki w miejscach przez nie odwiedzanych, opublikowały plakaty i ulotki, a także poradniki na swoich stronach internetowych. Koła łowieckie wspierają centrum zarządzania kryzysowego w zakresie wypłaszania dzików i innych dzikich zwierząt z terenów zurbanizowanych.

            Brak dyspozycji właściwego przepisu prawa materialnego nie pozwala również administracji gminnej na ponoszenie wydatków na likwidację występujących zagrożeń.
 Tym samym poszczególne gminy powiatu wołomińskiego występują z wnioskami do Starosty Wołomińskiego o wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego, w trybie art. 45 ust. 3 ustawy
 z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz. U. z 2018 r., poz. 2033 ze zm.), z jednoczesnym oczekiwaniem sfinansowania zakresu działań wskazanych w decyzjach wydanych przez Starostę.

            Jednocześnie Regionalna Izba Obrachunkowa w Warszawie uchwałą z dnia 05.08.2019 r. orzekła o nieważności uchwały Zarządu Powiatu Wołomińskiego w części dotyczącej sfinansowania wydatków na wykonanie odłowu lub odstrzału redukcyjnego dzików wskazując, że zadanie to, jako zadanie z zakresu administracji rządowej powinno być sfinansowane z budżetu wojewody.

            Z kolei Wojewoda Mazowiecki zajął stanowisko, w którym wskazuje, że jest to zadanie starosty, który powinien zapewnić środki własne na jego realizację.

            Brak w ww. przepisie wspomnianej wcześniej ustawowej delegacji materialnej czyni  tą regulację sprzeczną z innymi przepisami prawa, a w szczególności nie uprawnia powiatów do finansowania tych działań. Rozbieżność ta wynika ze stanowisk poszczególnych organów oceniających zwłaszcza zasadność finansowania. Zgodnie z interpretacjami Ministerstwa Środowiska starosta realizuje to zadanie jako zadanie własne ze środków własnych, natomiast RIO ocenia ten wydatek jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej i działanie w jej interpretacji jest niezgodne z obowiązującymi przepisami. Brak konkretnych delegacji czyni powyższy przepis martwym i w naszej ocenie wymaga przeprowadzenia odpowiednich zmian legislacyjnych.

W związku z lukami prawnymi, dotyczącymi organu wydającego decyzję, ponoszenia kosztów związanych ze skuteczną realizacją odstrzałów redukcyjnych wynikających z narastającego zagrożenia migracji dzikich zwierząt (szczególnie dzików) w tereny zurbanizowane, istnieją również utrudnienia w skutecznym zwalczaniu ASF (afrykańskiego pomoru świń),  wynikające z nieprecyzyjnych i niejasnych przepisów zawartych w ustawach:
o samorządzie gminnym – art. 7 ust. 1 pkt 14 oraz powiatowym i wojewódzkim, w ustawie
o ochronie zwierząt – art. 33 ust. 2 oraz wynikających z ustawy Prawo łowieckie – art. 42 aa pkt 13 w związku z art. 45 ust. 3 i art. 11 ust. 3; ustawy o ochronie zwierząt – art. 33 a ust. 1;   ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557). Niezbędnym jest w ustawie Prawo łowieckie dodanie w art. 45 ust. 5 – zapisu w brzmieniu: w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia mieszkańców decyzję wydaje Prezydent Miasta, Burmistrz, Wójt po zasięgnięciu opinii właściwego ZO PZŁ (jeżeli następuje zagrożenie zdrowia lub życia ludzi, procedura wydania decyzji o odłowie lub odstrzale redukcyjnym nie może trwać 30 lub więcej dni powinna być wydana i realizowana niezwłocznie). Wynika to z art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.). Również w ustawie Prawo łowieckie w art. 45 powinno być doprecyzowane, że koszty związane z wykonaniem decyzji o odłowie lub odstrzale redukcyjnym ponosi wojewoda (zmiany dotyczące ponoszenia kosztów wykonania decyzji powinny by wprowadzone również w aktach prawnych dotyczących podmiotów wydających decyzję.)

Z uwagi na zurbanizowanie terenów miejscowości, w przypadku wydania decyzji o odstrzale redukcyjnym lub odstrzale sanitarnym (jako działanie w stanie wyższej konieczności), w ustawie  Prawo łowieckie – w art. 42 aa pkt 13 dodać: „z wyjątkiem odstrzałów redukcyjnych lub sanitarnych, które mogą być wykonywane w odległości nie mniejszej niż 50 metrów od zabudowań z zachowaniem szczególnych środków bezpieczeństwa.